Τους τελευταίους μήνες οι τιμές των Rolex έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Στα δημοφιλή μοντέλα όπως το Rolex Cosmograph Daytona και το Rolex Milgauss οι τιμές πώλησης έχουν σχεδόν διπλασιαστεί.
Το φαινόμενο αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στις πληθωριστικές τάσεις της οικονομίας.
Γνωρίζουμε όλοι ότι εφόσον η ζήτηση ξεπερνά την προσφορά, οι τιμές πάντοτε ανεβαίνουν.
Η ζήτηση σήμερα είναι τέτοια που πολλοί αγοραστές που απευθύνονται σε εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους συχνά βρίσκουν λίγα ή καθόλου νέα Rolex προς πώληση (ιδιαίτερα τα σπορ μοντέλα), καθώς οι αντιπρόσωποι συνήθως προορίζουν τα μοντέλα αυτά για τους προσωπικούς τους πελάτες.
Ιστορικά, μέρος της γοητείας της Rolex ήταν ότι μπορούσε κανείς να απευθυνθεί σε οποιονδήποτε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο σε όλο τον κόσμο με μερικές χιλιάδες δολάρια ή ευρώ και να αποκτήσει άμεσα το ρολόι της επιλογής του.
Από το 2018, το Daytona έγινε τόσο δυσεύρετο, ώστε η Rolex έκανε την εξής δημόσια δήλωση «Η έλλειψη των προϊόντων μας δεν αποτελεί στρατηγική εκ μέρους μας. Η τρέχουσα παραγωγή δεν μπορεί να καλύψει την υπάρχουσα ζήτηση με εξαντλητικό τρόπο, τουλάχιστον όχι χωρίς να μειωθεί η ποιότητα των ρολογιών μας».
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Rolex δεν παράγει πλέον ρολόγια. Η εταιρεία κατασκεύασε περίπου 1,05 εκατομμύρια ρολόγια το 2021, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Morgan Stanley σε συνεργασία με μια εταιρεία με έδρα τη Γενεύη, την Luxe Consult, δίνοντάς της περίπου το 29% της αγοράς πολυτελών ελβετικών ρολογιών. Συγκριτικά, η Patek Philippe παράγει περίπου 60.000 ρολόγια ετησίως. (Η Rolex, μια ιδιωτική εταιρεία, δεν αποκαλύπτει τακτικά στοιχεία πωλήσεων ή παραγωγής.).
Αυτά ισχύουν όσον αφορά στην προσφορά. Γιατί όμως υπάρχει αυτή η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση;
Φαίνεται ότι η πανδημία βοήθησε στην υπερφόρτιση της αγοράς καθώς οι μεγαλύτεροι ανταγωνιστές στον κλάδο δεν ήταν οι άλλες μάρκες, αλλά άλλες πολυτέλειες όπως ταξίδια, ψυχαγωγία και ακριβά εστιατόρια. Εφόσον λόγω πανδημίας οι καταναλωτές δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα από τα παραπάνω, ο κλάδος της ωρολογοποιίας ανθούσε όλο και περισσότερο.
Η ακμάζουσα αγορά ρολογιών δεν περιορίζεται στα Rolex. Οι τιμές έχουν εκτοξευθεί για αρκετά μοντέλα της σειράς Royal Oak της Audemars Piguet, που ευνοούνται από διασημότητες όπως ο Drake, ο Justin Bieber και ο Stephen Curry.
Άλλος ένας λόγος αύξησης της ζήτησης είναι ότι τα Rolex γίνονται περιζήτητα απλώς και μόνο επειδή οι αυξανόμενες τιμές τα κάνουν να φαίνονται σαν ένα ελκυστικό παιχνίδι που μπορεί να έχει και χαρακτήρα επενδυτικού προϊόντος, τουλάχιστον προς το παρόν. Τα τελευταία χρόνια, πολλοί λάτρεις των ρολογιών έχουν καταλήξει να βλέπουν τα ακριβά ρολόγια ως μια εναλλακτική κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, μια αντιστάθμιση έναντι μιας ταλαντευόμενης αγοράς μετοχών, ομολόγων και κρυπτονομισμάτων.
Οποιαδήποτε από αυτές τις παραπάνω επενδύσεις - ίσως όλες – θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φούσκα. Μια φούσκα μπορεί να σκάσει σε αβέβαιους καιρούς, είτε λόγω πανδημίας είτε λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. (Η Rolex ήταν μία από τις πολλές ελβετικές ωρολογοποιίες που σταμάτησαν να στέλνουν στη ρωσική αγορά από τότε που εισέβαλε η Ρωσία, ακόμη και πριν η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύσει τις εξαγωγές ειδών πολυτελείας στη Ρωσία.)
Σε περιόδους κρίσης, ωστόσο, οι επενδυτές συχνά συρρέουν σε ασφαλή επενδυτικά καταφύγια, όπως ο χρυσός, ο οποίος επίσης αυξήθηκε στην αρχή της ρωσικής εισβολής. Και ως προς το πολύτιμο αυτό μέταλλο, τα χρυσά μοντέλα της Rolex διαθέτουν σίγουρα ένα πολύ δυνατό συγκριτικό πλεονέκτημα...
